Post-it
Je kent ze vast wel, die gele papiertjes met zo’n plakrandje. Heel handig om een korte notitie te maken en ergens op te plakken. Label hier en label daar. Wist je dat je mentaal ook van die labeltjes plakt? Op de labeltjes staan verwachtingen, dingen die je moet van jezelf of wat jij denkt dat anderen van je verwachten. Die labeltjes plak je op een muur die je ‘ego’ heet.
Ego
Iedereen heeft een ego, zelfs een doorgewinterde yogi. Natuurlijk heb ook ik een ego. Het mag graag gestreeld worden, gezien worden en het liefst alle aandacht opeisen. Geef ik niet wat het wil, dan staat het te drammen als een kind van drie dat geen ijsje krijgt.
Je ego kan zo hard schreeuwen dat je het maar zijn zin geeft. Dus je neemt toch dat biertje, trekt die zak chips open en vreet je helemaal leeg. Toch maar alle nieuwe afleveringen van House of Cards kijken ipv die sollicitatiebrief schrijven. Uitstellen en excuses. Een paar uur later, ben je zwaar chagrijnig of knaagt je schuldgevoel. Kortom, je ego is eigenlijk dat knappe maar vervelende buurjongetje die snel tevreden gesteld moet worden, maar ook weer snel verveeld is.
Touwtrekken
Op mijn yogamatje kwam ik erachter dat mijn ego aan het touwtrekken is met mijn ‘ware ik’. In het Engels klinkt het trouwens mooier: the ego versus the self. Dat laatste – the self – lijkt in eerste instantie veel meer werk. Het geeft je wel een veel langer tevredenheidsgevoel. Denk maar aan een moment dat je echt iets voor jezelf deed: toch die opleiding doen, als zei iedereen dat je er geen droog brood mee zal verdienen. Of die keer dat je met knikkende knietjes en trillende stem toch hebt gezegd wat je wilde zeggen.
“What do you focus on?
Onder de laag van alle post-its die je ego heeft geplakt, zit je ‘ware ik’. Dus haal al die gele papiertjes er af! Klinkt makkelijk, maar hoe doe je dat? Door je af te vragen waar je je werkelijk op wilt richten. Hoe lastig het ook lijkt, je komt steeds een stukje dichterbij. Gaat het een keer mis, geef niks. Gewoon weer opnieuw proberen. Het is net als leren lopen. Toen viel je ook onnoemelijk vaak om, maar dat was je vast al vergeten.
Ooit fluisterde een dierbare yogaleraar mij in: ‘If you want to be friends with your self, than ask yourself the question: What do you focus on?’. Ik wou dat ik die man 15 jaar eerder had ontmoet.
Het is net als met de moestuintjes van de Albert Heijn: wat je voedt, zal groeien. 😉
Jeffrey
P.S. Yentl maakte deze toffe foto. De naam van de pose is Virabhadrasana III (Vriendelijke Held III). De betekenis achter deze houding staat voor het spreekwoordelijk vernietigen van de dingen die je niet nodig hebt. Exhale the bad shit, inhale the good shit…